GIENIA B pojedynczy garaż, strop drewniany jest projektem domu jednorodzinnego, bez podpiwniczenia, parterowym z poddaszem, z dachem dwuspadowym, z garażem dwustanowiskowym, z garażem jednostanowiskowym, z poddaszem do adaptacji Strop drewniany znajduje zastosowanie w domach, których konstrukcja jest wykonana z drewna, ale bardzo często jest również rozwiązaniem jako strop drewniany w domu murowanym. Jego głównym zadaniem jest oddzielenie poszczególnych poziomów budynku w poziomie. W domach na zgłoszenie do 35m2 – szczególnie parterowych ze strychem nieużytkowym nad parterem – strop betonowy nie jest potrzebny, stanowi natomiast spory wydatek. Strop drewniany przy rozpiętości jaka występuje w domach na zgłoszenie jest całkowicie wystarczający oraz stabilny i cichy przy zastosowaniu dobrej izolacyjności Strop będzie drewniany (legary co 90cm) jeśli dobrze pamiętam. Na chwilę. obecną poddasze będzie w stanie surowym , nie do zamieszkania. Na poczatek. na mieszkalne Pomiędzy legary będzie włożona wełna 20cm. Strop ten będzie służył jako. "dach" (chodzi że tylko tu będzie ocieplenie). Stropy prefabrykowane pozwalają skutecznie skrócić czas budowy domu – gdyż ich przygotowanie ma miejsce w fabryce, a nie dopiero na placu budowy. Konstrukcja stropów prefabrykowanych jest stosunkowo prosta. W większości przypadków wystarczy wykorzystać HDS, czyli hydrauliczny dźwig samochodowy. Czy szukasz najlepszego sposobu na wykonanie stropu dla Twojego domu? W tym filmie przedstawimy Ci trzy popularne metody budowy stropów, a mianowicie strop T Strop drewniany jest zdecydowanie tańszy niż pozostałe (tylko ok.3m3 belek stropowych) W takim przypadku ociepla się tylko strop=mniej materiału niż na ocieplenie i zaizolowanie połaci dachu,spokojnie można sobie samemu ocieplić,w stropie mogą przebiegać wszelakie instalację od elektryki poprzez wentylację bez komplikacji. Jedną z najważniejszych izolacji w domu parterowym jest strop. Warto zadbać o ten element ze względu na to, że w przypadku źle zaizolowanego stropu będziemy mieli bardzo duże straty ciepła, a dom będzie szybko się wychładzał, przez co komfort termiczny będzie niezadowalający. Cena żelbetowej płyty stropowej warunkowana jest przez wiele różnych czynników. Przede wszystkim przy szacowaniu kosztów bierze się pod uwagę wymiary budynku i ilość kondygnacji. W projekcie powinny być uwzględnione zasady zbrojenia płyty stropowej, co przełoży się na ilość wymaganego materiału koniecznego do zakupu. Sławomir L.: Nie uwzględniając ceny działki, koszt budowy domu z poddaszem użytkowym będzie wyższy niż parterowego. Generalnie jest zasada że im więcej kondygnacji tym drożej. Dochodzą drogie elementy konstrukcyjne jak m.in. stropy i schody, a wiadomo beton, stal, szalunki do wykonania tego i robocizna są drogie. EwM3. Stropy drewniane stosowane są najczęściej w budynkach drewnianych o konstrukcji: szkieletowej lub z bali. W domach stawianych w technologii murowanej, rozwiązanie to pojawia się zwykle jako strop nieużytkowy nad najwyższą kondygnacją mieszkalną. Stropy drewniane przenoszą niewielkie obciążenia w stosunku do innych rodzajów stropów oraz dość znacznie się uginają. Są jednak lekkie, niedrogie, łatwe w wykonaniu i można z nich korzystać zaraz po ukończeniu prac. Strop drewniany wykonywany jest według projektu indywidualnego, z drewna sosnowego lub świerkowego o wilgotności nie większej niż 16%. Materiał taki musi być zaimpregnowany preparatami grzybo- i owadobójczymi. Elementami nośnymi stropu są belki lub żebra oparte na ścianach nośnych, słupach i podciągach. Rozstaw i przekroje belek lub żeber są dobierane przez projektanta, który kieruje się przewidywanym obciążeniem stropu. Nadmiernemu uginaniu i wichrowaniu się poszczególnych elementów zapobiegają usztywniające stężenia, projektowane w razie zaistnienia takiej potrzeby. Do najpopularniejszych drewnianych konstrukcji stropowych należą stropy żebrowe, żebrowo-belkowe oraz belkowe. W stropie żebrowym przekroje żeber nośnych są niewielkie, najczęściej prostokątne. Ich rozstaw zwykle wynosi 30 lub 60 cm i nie może być większy niż 90 cm. Żebra prostokątne zastępowane są często bardziej wytrzymałymi elementami kratownicowymi. Strop żebrowo-belkowy montowany jest w miejscach, gdzie duża rozpiętość pomiędzy podporami mogłaby spowodować nadmierne ugięcie żeber. Strop żebrowy opiera się na prostopadłych do żeber belkach drewnianych lub stalowych. Dodana od spodu warstwa nośna sprawia, że strop taki ma dużą grubość. W stropie belkowym żebra zastąpione są przez belki o znacznie szerszych przekrojach, których rozstaw jest większy. Belki mogą być wykonane zarówno z drewna litego, jak i klejonego. Te ostatnie mają większą nośność i dlatego ich przekroje mogą być nieco mniejsze. O tym, jaki strop nad parterem ma mieć murowany dom jednorodzinny, zapisane jest w jego projekcie. Dotyczy to oczywiście przede wszystkim budynków piętrowych lub z użytkowym poddaszem, ale czasem także parterowych. Jeśli projekt domu został wykonany na indywidualne zamówienie, to rodzaj stropu jest zwykle uzgodniony z inwestorem. Inaczej jest z projektem gotowym, wybranym z katalogu – w nim o rodzaju stropu zdecydował projektant. Nie oznacza to jednak, że na etapie adaptacji projektu domu do warunków panujących na działce, nie można tego zmienić. W budownictwie jednorodzinnym najczęściej stosuje się teraz dwa rodzaje stropów żelbetowych. Jednym z nich jest strop gęstożebrowy typu teriva, składający się z częściowo prefabrykowanych belek, pustaków wypełniających oraz betonu układanego na budowie. Drugi to monolityczny strop płytowy, wykonywany w całości na budowie na pełnym deskowaniu. Dotyczy to nie tylko jego betonowania, ale i montażu zbrojenia z prętów stalowych. Częściowo prefabrykowane stropy gęstożebrowe Belki i pustaki gęstożebrowego stropu typu teriva (Fot. 1 i 2) są przygotowywane w zakładzie produkcyjnym i już choćby z tego powodu łatwiej go wykonać niż monolityczny. Jest on też dużo bardziej odporny na błędy wykonawcze, ponieważ jego belki – w znacznym stopniu odpowiedzialne za nośność stropu – mają główne zbrojenie nośne już zatopione w swoich stopkach. Dlatego, jeśli wybrana przez nas firma nie ma wystarczającego doświadczenia w wykonywaniu monolitycznych stropów żelbetowych, lepiej zdecydować się na gęstożebrowy i zadbać o to, by taki właśnie znalazł się w projekcie konstrukcyjnym domu. Sam strop belkowo-pustakowy nie jest trudny do wykonania, choć oczywiście – jak praktycznie wszystkie prace budowlane – potrzebne są do tego co najmniej podstawowa wiedza fachowa i minimum staranności. W każdy razie z ręcznym ułożeniem nawet 6-metrowych belek ze zbrojeniem kratownicowym (Fot. 3) na ścianach i podporach montażowych, a także – ewentualnie – na częściowo zabetonowanych wcześniej podciągach, 4-5-osobowa ekipa nie będzie miała większych problemów. Tym bardziej dotyczy to rozmieszczenia pomiędzy nimi wypełniających pustaków stropowych (Fot. 4), stabilnie opartych na stopkach belek. Również wykonanie zbrojenia żeber rozdzielczych i obwodowych wieńców stropowych nie jest specjalnie trudne, zwłaszcza jeśli wytwórnia, która dostarcza na budowę elementy stropu – oprócz belek i pustaków – oferuje też specjalne kształtki (Fot. 5 i 6), ułatwiające wykonanie tych dwóch ważnych elementów stropów gęstożebrowych. Zobacz: Jak bez deskowania zrobić wieńce stropowe na ścianach dwuwarstwowych? Pozostaje jedynie dopilnowanie, by układana na belkach i pustakach mieszanka betonowa została starannie zagęszczona (Fot. 7), a świeżo wykonany strop był właściwie pielęgnowany przez kilka pierwszych dni po zabetonowaniu (Fot. 8). Zobacz: Jak powinien wyglądać dobry strop typu teriva? Żelbetowe płyty monolityczne Inaczej wygląda sytuacja z żelbetowymi stropami monolitycznymi (Fot. 9), które w całości wykonywane są na budowie na pełnym deskowaniu. Tutaj całkowita odpowiedzialność za ich zgodność z projektem konstrukcyjnym spada na ekipę wykonawczą. Dokładniej – na kierownika budowy i inspektora nadzoru (jeśli został zatrudniony przez inwestora), którzy przede wszystkim powinni na bieżąco kontrolować poprawność wykonania poszczególnych etapów realizacji stropu. Dotyczy to zarówno wypoziomowania i stabilności deskowania, poprawności wykonania zbrojenia oraz właściwego zabetonowania stropu, a także jego starannej pielęgnacji przez pierwsze kilka dni twardnienia betonu. Zobacz: Kiedy opłaca się robić żelbetowe stropy monolityczne? Jeśli więc firma, którą wybraliśmy do budowy naszego domu, nie ma doświadczenia w wykonywaniu monolitycznych stropów płytowych, to lepiej zdecydować się na częściowo prefabrykowany strop gęstożebrowy. Przy czym nie powinno się poprzestawać jedynie na słownych deklaracjach, ale obejrzeć ich wcześniejsze dokonania w tym zakresie i dopiero wtedy podejmować decyzję. Podczas wykonywania żelbetowego stropu płytowego warto zwrócić uwagę na kilka etapów, ważnych dla jego nośności, sztywności i trwałości. Deskowanie. W żadnym razie nie należy się zgadzać na wykonywanie takiego stropu monolitycznego na szalunku zrobionym z desek (Fot. 10). Obecnie tak łatwo można wypożyczyć deskowania powtarzalne (inwentaryzowane), podpierane stemplami o precyzyjnie regulowanej wysokości (Fot. 11), że nie należy z nich rezygnować. Dzięki temu nie tylko jakość wykonanego na nich stropu monolitycznego będzie dużo lepsza, ale i unikniemy ryzyka rozepchnięcia ścian parteru przez pęczniejące po ulewnym deszczu deski szalunkowe. Zobacz: Kiedy deskowanie stropu monolitycznego może uszkodzić ścianę nośną? Zbrojenie. Podczas wykonywania stropu monolitycznego niezwykle ważny jest poprawny montaż jego zbrojenia. Przy czym nie chodzi tylko o umiejętność kształtowania (Fot. 12) i wiązania ze sobą prętów zbrojeniowych, ale także poprawne odczytanie z projektu konstrukcyjnego ich rozmieszczenia w stropie (Fot. 13). Betonowanie. Podczas betonowania stropu warto zwrócić uwagę, czy mieszanka betonowa jest właściwie układana i zagęszczana, a powierzchnia stropu równa i pozioma (Fot. 14). To pierwsze ma znaczenie dla nośności stropu, to drugie – dla kosztu wykonania podłóg. Uwaga! Monolityczny strop płytowy lepiej jest stosować w budynkach piętrowych z pełnymi kondygnacjami lub tych z użytkowym poddaszem, w których stromy dach ma więźbę krokwiowo-jętkową, opartą na ścianach kolankowych. Lepiej zrezygnować z robienia takich stropów w domach parterowych, w których obciążenia z więźby dachowej są na nie przenoszone przede wszystkim za pośrednictwem drewnianych słupów (Fot. 15). Naroża takich stropów – słabo obciążone jedynie częścią połaci dachu – unoszą się, powodując zarysowanie narożników ścian parteru (Fot. 16). Zobacz: Kiedy strop oparty na ścianach parteru może spowodować ich pękanie? Inne rodzaje stropów Zdecydowanie rzadziej w budowanych obecnie domach jednorodzinnych spotyka się całkowicie prefabrykowane żelbetowe płyty kanałowe – częściej są to płyty wykonane z betonu sprężonego (Fot. 17), których długość i szerokość są dobierane dla konkretnego domu. Największą ich zaletą jest szybkość wykonania stropu, ponieważ układa się je na ścianach i podciągach za pomocą dźwigu bezpośrednio z naczepy samochodu, który przywiózł je na budowę. Montaż 100-metrowego stropu z płyt prefabrykowanych, łącznie z wypełnieniem styków między nimi i wykonaniem obwodowych wieńców, zajmuje nie więcej niż 2-3 dni. Ich mniejsza popularność wynika najprawdopodobniej z tego, że w mieszkaniach, w których zastosowano żelbetowe płyty kanałowe, zwane żerańskimi, sufity miały rysy wzdłuż ich dłuższych krawędzi. Choć współczesne wersje prefabrykowanych płyt żelbetowych takich wad nie mają, obawy mieszkańców domów wielkoblokowych i wielkopłytowych jak widać pozostały. Inaczej jest z coraz rzadziej stosowanym dzisiaj stropem Ackermana, który powstał jeszcze przed drugą wojną światową, ale do dzisiaj produkowane są ceramiczne pustaki, niezbędne do jego wykonania. To bardzo mocny i sztywny strop (Fot. 18), nadający się świetnie do domów, w których pomieszczenia nie mają prostokątnego kształtu. Zobacz: Kiedy warto zdecydować się na zrobienie stropu Ackermana? Czego dowiesz się z artykułu? Jakie są najczęściej stosowane stropy w budownictwie jednorodzinnym? Czym charakteryzują się stropy gęstożebrowe? Czym charakteryzują się stropy monolityczne? Czym charakteryzują się stropy prefabrykowane i półprefabrykowane? Czym charakteryzują się stropy drewniane? Dlaczego wieniec jest istotnym elementem oparcia stropu? Rodzaje stropów Wybór stropu zależy od projektanta konstrukcji, który w zależności od cech geometrycznych budynku - jego kształtu, rozpiętości w świetle podpór, przewidywanego obciążenia - dobiera odpowiedni system stropowy. Ponadto przy analizie projektowej powinien on uwzględnić możliwości montażowe i transportowe, dostępność materiałów, a także kwestie ekonomiczne. Najczęściej stosowane są następujące rodzaje stropów: gęstożebrowe (różne systemy); żelbetowe (monolityczne) wylewane na budowie; prefabrykowane (np. z płyt żerańskich, kanałowych, sprężone); półprefabrykowane (np. typu filigran); drewniane. Charakterystyka stropów gęstożebrowych To najczęściej stosowane rozwiązanie w naszym kraju. Ich popularność wynika z dużej dostępności (wielu producentów), łatwości projektowania i wykonania. Wśród stropów gęstożebrowych wyróżnia się wiele typów, np. Teriva, Fert, Ackerman, Cerit, DZ-3, Ceram. Strop gęstożebrowy - jak wskazuje nazwa - składa się z wielu, gęsto usytuowanych żeber, które pełnią funkcję nośną. Mogą być one prefabrykowane, półprefabrykowane lub wykonywane na miejscu budowy (stropu Ackermana). Na rynku dostępne są również stropy gęstożebrowe układane na belkach sprężonych. Tego typu rozwiązanie umożliwia montaż stropu bez podparcia montażowego. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej Przestrzenie pomiędzy żebrami wypełnia się najczęściej różnego rodzaju pustakami. Elementy te mogą być wykonane z betonu, keramzytobetonu, ceramiki, betonu komórkowego, płyt drewnopochodnych a nawet z tworzywa sztucznego. Zadaniem pustaków jest wypełnienie przestrzeni w stropie, nie biorą one zaś udziału w jego "pracy". Dlatego elementy wypełniające powinny być lekkie, łatwe do układania i niedrogie. Ich cechy wytrzymałościowe są drugorzędne, chociaż powinny zapewnić odpowiednią nośność w trakcie montażu. Odmianą stropów gęstożebrowych są produkty zespolone, w których konstrukcję stanowi płyta żelbetowa o grubości 4 cm i szerokości 60 cm, z zatopioną centralnie - osiowo na całej długości panelu - stalową kratownicą. (fot. Konbet Poznań) Dzięki niewielkiej masie, tego typu stropy można montować ręcznie. Jak wspomniano, podpór montażowych nie wymagają tylko belki sprężone. Ważne, by w miejscach występowania ścian działowych lub innych elementów dociążających wykonać wzmocnienia w postaci podwójnych żeber (dwie belki nośne ułożone obok siebie). Jeśli strop ma większą rozpiętość, to potrzebne są też żebra rozdzielcze (najczęściej przy rozpiętości ponad 4 m). Dzięki nim ogranicza się ugięcia, mogące spowodować powstanie rys. Dzięki niewielkiej masie, tego typu stropy można montować ręcznie. Jak wspomniano, podpór montażowych nie wymagają tylko belki sprężone. Ważne, by w miejscach występowania ścian działowych lub innych elementów dociążających wykonać wzmocnienia w postaci żeber rozdzielczych. Elementy te stosuje się również w przypadku dużych rozpiętości. Dzięki temu ogranicza się ugięcie stropu i zapewnia mu odpowiednią sztywność. Po ułożeniu belek, pustaków stropowych i zazbrojeniu stref przypodporowych oraz wieńców, konstrukcję zalewa się warstwą nadbetonu. Najczęściej jest to mieszanka betonowa, dostarczona na budowę z pobliskiej wytwórni betonu. Do dostarczenia mieszanki betonowej na strop najlepiej zamówić pompę do betonu. Ważne, by mieszanka betonowa była dobrze zawibrowana. Wykonany w ten sposób strop można obciążać po kilku dniach - nie ściągając podpór montażowych. Te można zdemontować dopiero po 28 dniach, czyli po czasie, kiedy beton osiągnie swoją pełną wytrzymałość. Charakterystyka stropów monolitycznych Również cieszą się dużą popularnością. Technologia polega na przygotowaniu podpór montażowych oraz szalunku na całej powierzchni stropu, a następnie zazbrojeniu płyty stropowej wg projektu za pomocą prętów lub siatek zbrojeniowych. Tak przygotowaną konstrukcję zalewa się mieszanką betonową. Podobnie, jak w przypadku stropu gęstożebrowego, najlepiej zamówić ją wraz z pompą w najbliższej wytwórni. Strop monolityczny stosuje się najczęściej przy skomplikowanych kształtach budynku i przy większych obciążeniach. Można go dowolnie kształtować oraz wzmacniać, np. na obciążenia skupione. Ta technologia umożliwia też kształtowanie płyt balkonowych, wysuniętych poza obrys budynku. Jednak trzeba pamiętać, że takie wykonanie balkonu (jeśli właściwie się go nie zrobi) oznacza duży mostek termiczny. Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Tak, jak w przypadku stropów gęstożebrowych, przy stropie monolitycznym wylewanym na mokro podpory montażowe można zdemontować dopiero po 28 dniach, czyli po czasie, po którym beton osiągnie swoją pełną wytrzymałość. Stropy monolityczne wykonuje się zazwyczaj przy skomplikowanych kształtach budynku i przy większych obciążeniach. (fot. M. Szymanik) Charakterystyka stropów prefabrykowanych Wykonywane są z różnych elementów: płyt kanałowych, żelbetowych, z betonu komórkowego itp. Powszechnie stosowane przed laty płyty żerańskie znów zyskują coraz więcej zwolenników. Zaletą stropów prefabrykowanych jest to, że nie wymagają podpór montażowych. Prefabrykaty układa się na ścianach za pomocą dźwigu (niestety nie na każdą działkę da się nim wjechać), następnie wykonuje się zbrojenie wieńców, a przestrzenie pomiędzy płytami zbroi się prętami i zalewa betonem. Tego rodzaju stropy stosuje się przede wszystkim w budynkach o prostych rzutach i prostym układzie konstrukcyjnym podpór. Płyt nie można montować wspornikowo - za wyjątkiem stropów z betonu komórkowego, które mogą być wysunięte poza obrys budynku maksymalnie na 150 cm. Jeśli w stropie występują otwory o wymiarach większych niż 25 × 25 cm, to należy stosować tzw. wymiany stalowe (inaczej nazywane wieszakami) lub ramy H - jeśli otwory mają znacznie większe wymiary. To dodatkowo podraża strop, ponieważ wieszaki powinny być zabezpieczone antykorozyjnie, a niekiedy także ocynkowane. Charakterystyka stropów półprefabrykowanych Są odmianą stropów monolitycznych. Najpopularniejszym typem jest strop typu filigran (znany też pod nazwą 2K). Najważniejszym elementem w tym wariancie są zazbrojone płyty, wykonane na wymiar w zakładzie prefabrykacji. Tworzą konstrukcję stropu, a jednocześnie stanowią tracony szalunek. Na nich układa się dodatkowe zbrojenie, a następnie całość zalewa warstwą nadbetonu. Tego rodzaju stropy wymagają wykonania podparcia montażowego w postaci słupów i ciągłych podpór belkowych. Montaż płyt odbywa się za pomocą dźwigu. Stropy filigran znakomicie się sprawdzają w budynkach o skomplikowanych kształtach. Można je dodatkowo wzmacniać. Charakterystyka stropów drewnianych To rozwiązanie stosowane głównie w domach drewnianych lub domkach letniskowych o lekkiej konstrukcji. Wykonuje się je na belkach drewnianych o przekroju prostokątnym lub dwuteowych. Prace nie są kłopotliwe, niewątpliwą zaletą jest też eliminacja robót mokrych (jedynymi elementami wylewanymi "na mokro" są wieńce opuszczone - jeśli ściany są murowane). Montuje się je szybko i można je użytkować zaraz po skończeniu prac. Ze względu na niewielką masę, tego typu konstrukcje są podatne na ugięcia, przenoszą drgania i dźwięki uderzeniowe. Wieniec - istotny element oparcia stropu Oprócz właściwego oparcia stropów należy również zadbać o właściwe ukształtowanie strefy przypodporowej, czyli wieńca. Zgodnie z normą PN-EN 1996-1-1 wieńce powinny przenosić obliczeniową siłę rozciągającą równą 45 kN. We wcześniejszych wydaniach normy murowej był zapis, że wieniec powinien mieć przekrój żelbetowy minimum 0,025 m². Są to zatem konkretne i wystarczające wskazówki, jak należy taki wieniec zaprojektować. Sposób wykonania wieńca zależy od typu zastosowanego stropu i powinien być określony w projekcie budynku. Niezależnie od rodzaju, ważne jest, by element ten był prawidłowo zaizolowany. W przeciwnym razie będzie on generatorem mostków termicznych. Najbardziej wymagające pod tym względem są budynki, w których ściany wykonane są w technologii jednowarstwowej. W tym wariancie niezbędne jest zastosowanie dodatkowego ocieplenia (nie tylko przy wieńcu, ale także przy nadprożach). Takiego problemu nie ma przy ścianach dwu- lub trójwarstwowych, których całe powierzchnie są pokryte izolacją cieplną. Wieniec wymaga ocieplenia. Jest to szczególnie ważne w przypadku ścian jednowarstwowych, które nie są całe pokryte izolacją. (fot. Rector) Tomasz Rybarczyk